ในวันที่เมฆหมอกหลอกให้ฉันหลงทาง
ท่ามกลางความอ้างว้างและข้างๆ ตัวฉันไม่มีใคร
จนวันหนึ่งได้พบเธอเมฆหมอกก็หายไป
ท้องฟ้าช่างสดใสเปลี่ยนโลกฉันทั้งใบ
ฉันจึงรู้ทันทีคนนี้ใช่เลย
แต่ที่ไม่รู้ก็คือ ฉันจะใช่สำหรับเธอด้วยรึเปล่า
เลยอยากจะถาม ถาม ถาม ถามเธอให้ชัวร์
หากเธอไม่มีใคร โปรดส่งสัญญานบอกฉัน
เลยอยากจะถาม ถาม ถาม ถามเธอให้ชัวร์
หากเธอนั้นมีใจ ให้ฉันได้เป็นคนนั้น ได้ไหม
ก็ไอ้ฉันน่ะมันธรรมดา
ไม่เลิศเลอดูไม่มีราคา
ได้แต่เพ้อแล้วก็ภาวนา
นั่งทำเพลงไม่ก็ร้อง Cover
เจอเธอแล้วก็รนราน
ไม่ได้เจอมันก็ทรมาน
เพราะคิดถึงใจมันซมและซาน
ยิ่งเป็นตอนที่เมา Hang over
พูดเพ้อเจ้อนอนละเมอเหมือนคนเซอร์ (โคตรเซอร์)
ฉันรักเธอแต่แรกเจอไม่ได้เวอร์
ก็เพราะตาที่ดูเป็นประกายยิ้มทีแทบละลาย
เอ็นดูเธอจะตายน่ารักเกินบรรยาย
เธอทำใจฉันสั่นไหว แล้วยัง
ดูเหมือนกับเด็กประถมน่ากินเหมือนขนม
เธอเป็นพวกชอบซนมีเสน่ห์ชอบกล
เย็นเหมือนกับน้ำฝนดับภัยแล้งทุกหน
ยามที่ฉันสับสนเป็นเหมือนกับต้นหน
คิดแล้วก็ฉงนทุกครั้ง
ทั้งหมดคือเหตุผลที่ฉัน
เขียนเพลงรักนี้ให้เธอ (นะครับ)
ฉันจึงรู้ทันทีคนนี้ใช่เลย
แต่ที่ไม่รู้ก็คือ ฉันจะใช่สำหรับเธอด้วยรึเปล่า
เลยอยากจะถาม ถาม ถาม ถามเธอให้ชัวร์
หากเธอไม่มีใคร โปรดส่งสัญญานบอกฉัน
แค่อยากจะถาม ถาม ถาม ถามเธอให้ชัวร์
หากเธอนั้นมีใจ ให้ฉันได้เป็นคนนั้น
เลยอยากจะถาม ถาม ถาม ถามเธอให้ชัวร์
หากเธอไม่มีใคร โปรดส่งสัญญานบอกฉัน
แค่อยากจะถาม ถาม ถาม ถามเธอให้ชัวร์
หากเธอนั้นมีใจ ให้ฉันได้เป็นคนนั้น ได้ไหม